Knopen doorhakken is soms een (heel) makkelijk onbewust proces, maar soms is ook het tegendeel waar. En meestal is het een noodzaak om de confrontatie en soms het gevecht met de knoop aan te gaan om een stap verder te kunnen zetten in de enorme wandeling die je uitgestippeld hebt. De moeilijkheid van het doorhakken al dan niet ontrafelen, berust op het soort knoop waar je mee te maken hebt. Neem nou een Gordiaanse knoop, waar alleen een scherp sabel voor verlichting kan zorgen. Je zou hem ook kunnen ontrafelen, maar dat brengt waarschijnlijk frustratie met zich mee, omdat het einde al snel zoek raakt. Daarom een rigelreuze manier; het sabel. Een achtknoop aan de andere kant zou een wat makkelijkere uitdaging zijn, minder moeite en geen gevecht met het sabel hoeven kosten. Zolang je de knopen zelf hebt gelegd, is het naar alle waarschijnlijkheid ook makkelijker om een manier te vinden om met de knoop om te gaan: hakken of langzaam ontrafelen? Een andere verhaal is, wanneer iemand anders een knoop voor je heeft gelegd, zeker wanneer dit ongevraagd en onverwacht is. Je struikeld er als het ware over als een tegel die los ligt op de weg waar jij je wandeling over hebt uitgestippeld. Dit gebeurt vaak wanneer je net het goede loopritme, conditie en weer te pakken hebt. Het vraagt je om stil te staan, de tegel recht te leggen of erover heen te stappen om weer verder te kunnen wandelen zonder te struikelen of hard te vallen. Welke moeilijkheidsgraad deze knopen ook hebben, ze zijn toch meestal lastiger door te hakken/te ontrafelen dan je eigen al dan niet moeilijk gelegde knoop. Het kost meer tijd, die je soms niet hebt. Het recept van een ander is toch minder vertrouwd en bekend dan je eigen recepten. Kortom het gevecht met de knopen is noodzakelijk om je wandeling te kunnen vervolgen, het zal voor verlichting zorgen en meer/andere inzichten geven die je zelf van te voren nog niet had kunnen weten. Het openen van een nieuwe deur of het nemen van een andere route is soms heel verfrissend en leerzaam. Je weet dat je altijd op de plaats terecht komt waar je hoort te zijn, mits je je voldoende inzet en af en toe de strijd durft aan te gaan met het onbekende.
